Rozdział 17. Heat.

Reaching for something in the distance

(Sięgasz po coś w oddali)
So close you can almost taste it

(Tak blisko, że niemal czujesz jego smak)
Release your inhibitions

(Pozbądź się zahamowań)

            Aomine ostrożnie stawiał kroki, mimo iż znajdował się we własnym domu. Momoi wyszła, tak, jak jej kazał i był z tego powodu zadowolony. Zazwyczaj zapach Omeg kusił Alfy, ale pozbawiał ich racjonalnego myślenia. Jednakże dwie Omegi, w tym jedna z tak silnym zapachem Gorączki, doprowadziłyby go do szału. Już jako dziecko nauczył się kontrolować swoją wewnętrzną bestię, ale w chwilach takich, jak ta, przychodziło mu to wciąż z trudem. Nie wiedział jednak, dlaczego Kise tak ostro przechodzi Gorączkę; był już po dwudziestce, pierwszą powinien mieć dawno za sobą.

-Kise? – zawołał, a kiedy nie usłyszał odpowiedzi, ściągnął z siebie elegancką koszulę i został w samych spodniach.

            Drzwi do pokoju Omegi były zamknięte, ale ten dom należał do niego. Wystarczyło, by przyłożył palec do elektronicznego czytnika, by system rozpoznał go i otworzył zamek z cichym piknięciem. Aomine wszedł do pokoju Kise i tutaj zapach Omegi niemal zwalił go z nóg. Wciągnął go głęboko do płuc, chcąc szybciej się do niego przyzwyczaić. Uchylił również okno, by wywietrzyć pomieszczenie. Słyszał szum wody z łazienki i to tam postanowił szukać Omegi.

            Kise siedział pod prysznicem. Nie kąpał się, po prostu siedział pod strumieniem wody, obejmując kolana ramionami i kołysząc się lekko. Nie zauważył go, totalnie obojętny na bodźce z zewnątrz. Dopiero silny zapach Alfy zmusił go, by uniósł wzrok.

-Aomine-sama – szepnął. Mówił niewyraźnie, a ciężka głowa mu ciążyła. Oparł ją o kafelki i pozwolił, by woda spływała po jego twarzy.

-Co jest grane? – mężczyzna zrobił kilka kroków w jego stronę i kucnął obok brodzika. –Jeśli planujesz się utopić w ten sposób, to jest zły pomysł.

-Nie chcę się utopić – jęknął, szarpiąc na sobie mokre ubranie. –Ale nie umiem inaczej tego opanować. Tak mi gorąco, Aomine-sama. Nie wiem, co się dzieje – poskarżył się.

-Masz Gorączkę. Oczywiście, ty nie możesz być normalny i masz wersję Extreme – próbował go rozbawić, ale po minie Kise uznał, że nie wyszło. –Dobra, wyjmiemy cię stąd. Jesteś mokry i przemarznięty.

            Wyciągnął ku niemu ramiona, by pomóc Kise wstać, ale Omega szarpał się i wyrywał. Nie chciał wyjść spod strumienia wody, a dotyk Aomine tylko pogarszał sytuację. Każde miejsce, które musnął swoimi palcami, paliło i przyjemnie mrowiło. Głównie to sprawiło, że nagle zrobił się w ramionach Aomine wiotki.

-Tylko mi nie zemdlej – westchnął Alfa, podnosząc go i opierając o siebie, by móc zakręcić wodę. Czuł, jak Kise sunie nosem po jego piersi i zapewne próbuje uspokoić się jego zapachem. Miał też wrażenie, że pod mokrym, zimnym ubraniem skóra Kise jest jak płynny ogień.

-Nie zemdleję – wymamrotał Kise, ufnie kładąc głowę na jego nagim ramieniu. –Nee, Aominecchi – szepnął mu prosto do ucha – uprawiajmy seks.

-Co…czekaj, co? Cholera, Kise!

            Wystarczyło na niego spojrzeć, by widzieć, co Gorączka może zrobić z Omegą. Źrenice chłopaka były nienaturalnie wielkie, prawie w ogóle nie było widać jego miodowych tęczówek. Jego nos drgał lekko, cały czas wciągając w siebie zapach silniejszego mężczyzny. Rozchylone, lekko opuchnięte wargi aż prosiły się o to, by je całować. Kise oddychał szybko i niespokojnie, był również nieświadom tego, że cały czas lekko ociera się o Aomine, jakby chciał zostawić na nim swój zapach. Jego krótkie paznokcie drapały pierś i brzuch Alfy.

-Podoba ci się mój zapach? – szepnął, zsuwając dłoń na podbrzusze Aomine.

-Kise, to nie jesteś ty.

-Jak nie? – zachichotał, dotykając nosem jego gardła. –Nee, nie podobam ci się?

-Co? Nie!

-A więc podobam! – Kise radośnie zarzucił mu ramiona na szyję. –Skoro ci się podobam, dlaczego nie przeniesiemy tego w przyjemniejsze miejsce? Znaczy się, podłoga jest okej, jeśli pytasz mnie o zdanie.

-Czekaj, Kise, powściągnij się…

-Ściągnij? – powtórzył, patrząc na niego z rozbawieniem. –Nie ma problemu!

            Omega zaczął szarpać na sobie mokrą koszulkę, bezradnie próbując ją unieść go góry. Aomine złapał go za nadgarstki i przytrzymał. Omega spojrzał na niego nieprzytomnie.

-Jesteś przemarznięty – mruknął.

-Nie, jest mi gorąco. Zobacz, jaki jestem ciepły – przylgnął do niego. –Ciepły tylko dla ciebie. Nee, Aominecchi, dlaczego jeszcze jestem ubrany? – zapytał, zszokowany.

-Bogowie…

            Dla niego również było to trudne. Nigdy nie był pustelnikiem czy świętoszkiem – mówiąc wprost, Aomine uwielbiał seks. I nigdy nie miał problemów z nim; był Alfą, Bety, Omegi czy zwykli ludzie ofiarowywali mu się, nie licząc na nic więcej, niż na jedną noc z kimś tak sławnym. Były nawet specjalne groupies, które kręciły się w pobliżu biur Alf, zawsze gotowe do odbycia stosunku, głównie po to, by móc się potem chwalić koleżankom. I jemu odpowiadał ten system.

            Nie odpowiedziało mu jednak to, co robił Kise. Nie był sobą, całkowicie przejęty przez Gorączkę. Uznał, że wyjęcie go spod zimnej wody, bez przygotowania zawczasu jakiegoś planu, było głupie.

-Aominecchi – Kise dotknął wargami jego gardła. –Jestem mokry. Możemy to zrobić. Będzie ci ze mną dobrze. Obiecuję. Zobaczysz. Oczywiście, to ty dominujesz. Jesteś moim panem, moim Alfą – mamrotał, próbując rozpiąć jego pasek.

-Wystarczy. Kise, uspokój się – przyciągnął go do siebie i pocałował mocno.

            Kise z rozkoszą przymknął oczy i ulegle rozchylił wargi. Smakował miodem i cytryną, słodko i orzeźwiająco zarazem. Aomine uznał, że odpowiada mu ta mieszanka. Wyczuwał też, że to pierwszy pocałunek Kise; chociaż Omega dawał z siebie wszystko, nie do końca wiedział, co powinien robić. Ale Alfa poprowadził go, ostrożnie i powoli, chcąc nauczyć go tej przyjemnej sztuki.

            Omega miał wrażenie, że tonie. Gdzieś na dnie umysłu wiedział, że to nie jest w porządku, że nie ma kontroli nad samym sobą, ale to nie miało znaczenia. Liczyło się tylko to, by dotykać Aomine, by móc go całować, by zaciągnąć go do łóżka i ujeżdżać, aż Alfa wypełni go sobą. A potem znów i znów, póki Kise nie będzie miał dosyć, dopóki w jego żyłach zamiast ognia znów popłynie krew. Oddawał całego siebie w tym pocałunku, dłonią badając bark, szyję i kark Alfy. Podobał mu się kontrast jego jasnej skóry z ciemniejszą karnacją Aomine; tak idealnie do siebie pasowały.

            Kiedy Aomine zsunął wargi na jego szyję, Kise odchylił głowę i ulegle spuścił uszy. Chciał udowodnić Alfie, że jest idealnym partnerem, że potrafi zająć się drapieżnikiem i zaspokoić jego seksualne potrzeby. Nie przypuszczał, że Aomine ma swój plan i wizję tej nocy.

            Alfa wsunął mu dłonie pod pośladki i ścisnął je lekko, a Kise pisnął z zaskoczeniem, ale też zadowoleniem. Podobało mu się to, jak wiele uwagi Aomine poświęca jego ciału, jak pieści je i podziwia.

-Nee, Aominecchi, przenieśmy się do łóżka – szepnął, ocierając się policzkiem o jego policzek. Zapach Aomine niemal go oszołomił.

-Cicho – warknął Alfa i wbił zęby w jego ramię, naznaczając je sobą.

            Kise jęknął głośno i doszedł, nie doczekawszy się dotyku w tym najwrażliwszym miejscu. Wygiął się w ramionach Aomine i pojękiwał, czując, jak jego mięśnie wpierw mocno się napinają, a potem robią się miękkie, a on sam osuwa się na kolana. Po ramieniu spływała mu strużka krwi, ale nie czuł bólu. Czuł tylko zapach Aomine, który mieszał się z jego własnym.

-C-co… - próbował wykrztusić, ale Alfa podniósł go w ramionach i lekko chwiejnym krokiem skierował się w stronę pokoju.

            Położył Omegę na łóżku i jednym szarpnięciem zdjął z niego spodnie i bieliznę. Kise próbował osłonić się dłońmi; orgazm na chwilę go uspokoił, mimo to wciąż był twardy i podniecony.

-Aominecchi – jęknął.

-Zajmę się tobą, spokojnie – Alfa rozpiął spodnie i rzucił je na ziemię, na ubranie Kise. Wsunął się na łóżko i położył obok Kise. Opuszkami palców ostrożnie sunął po jego udzie i podbrzuszu, a Omega skamlał i pojękiwał cicho.

            Alfie najbardziej podobał się ślad zębów, jaki zostawił. Kise zostanie jego żoną, więc co stało na przeszkodzie by zrobić takich znaków więcej? Niech wszyscy widzą, niech wszyscy wiedzą. Wsunął nos pod brodę Omegi i mocno wbił zęby w jego gardło. Kise jęknął przeciągle, bezradnie się szarpiąc i ruszając nogami. Byłby znów doszedł, gdyby nie to, że ogon Aomine zacisnął się na podstawie jego penisa i nie dopuścił do tego. Spojrzał więc na niego oczami pełnymi łez.

-D-dlaczego?

-Zwykły orgazm ci nie pomoże – wymruczał mu do ucha, które lekko przygryzł i possał. Kise znów poruszył biodrami, ale Aomine mocno go trzymał.

-Aominecchi, proszę… błagam… - jęczał.

-Nie – warknął, przytrzymując go również udem. Jeśli będzie się tak szarpał, może zrobić sobie krzywdę, a Aomine nie pozwoli nigdy więcej, by spadł mu włos z głowy.

            Alfa nagle uniósł głowę i spojrzał na Kise. Czy on naprawdę pomyślał o tym, że musi chronić Kise? Czy jego bestia właśnie zaakceptowała Omegę jako swojego Partnera? Czy to dlatego zapach Kise tak na niego działał?

-Pozwól mi cię dotknąć – wymamrotał Kise, sunąc nosem po szyi Aomine. –Proszę.

-Należę do ciebie tak, jak ty należysz do mnie – odparł na to, wiedząc, że te słowa niosą za sobą głębsze znaczenie.

            Kise przyjął to z radością. Niczym dziecko, zafascynowane nową zabawką, na nowo podjął podróż dłońmi po ciele Aomine, aż dotknął jego bielizny. Zafrasowany, zagryzł wargę i zamknął oczy, nim powoli przesunął dłonią po wybrzuszeniu w bokserkach Alfy. Ten sapnął cicho. Dotyk Kise był niewinny, niepewnym, a mimo to cholernie seksowny. Ale on nie był dziewicą, nie był też seksualnym maniakiem, potrafił nad sobą zapanować. Posiądzie Kise, ale nie dziś, nie teraz, kiedy blondyn by nawet tego nie zapamiętał. Teraz zaspokoi go inaczej, ukoi jego rozgorączkowane ciało i pomoże mu zasnąć. Będzie czuwał, będzie chronił.

            W dalszym ciągu przytrzymując Kise ogonem i udem, nachylił się nad nim i wsunął dłoń między jego uda. Omega niemal natychmiast rozchylił nogi, patrząc na niego z nadzieją.

-Będziesz mnie pieprzył? – wyszeptał.

-Nie. Będę cię kochał, Kise. Nie… Ryouta – zamruczał miękko.

            Jego palce odnalazły wejście Kise. Faktycznie, Omega był tutaj mokry i jeszcze cieplejszy. Dlatego też Aomine ostrożnie zaczął masować to miejsce, czując, jak z każdym jego ruchem Kise nieznacznie unosi biodra coraz wyżej. Kiedy wsunął w niego dwa palce, blondyn pisnął i spojrzał na niego z wyrzutem.

-Nie chcę palców… nie potrzebuję ich – wykrztusił z trudem. Aomine wiedział jednak, że przed chwilą Kise zaliczyłby kolejny orgazm, gdyby nie to, że wciąż go ściska.

-Wiem, skarbie – pocałował go, a Omega natychmiast przestał marudzić. –Dam ci wszystko, czego potrzebujesz. Obiecuję…

            Szepcząc te słowa, Aomine odnalazł palcami prostatę Kise i zaczął ją pieścić, jednocześnie odsuwając swój ogon. Nie minęła nawet minuta, a Omega znów szczytował, wbijając paznokcie w przedramię Aomine. Alfa uśmiechnął się z zadowoleniem, nie przerywając pieszczoty. Kise wił się, jęczał i cicho popiskiwał, więc „ukarał” go kolejnym znakiem, tym razem na obojczyku. Omega nawet nie zdawał sobie sprawy z tego, że Aomine naznacza go, że krwawi z drobnych ranek po zębach Alfy. To nie miało znaczenia; najważniejsze było to, że czuł go w sobie, że Aomine jednocześnie gasił Gorączkę, ale też umiejętnie ją podsycał i pobudzał, kierując nim według własnego życzenia. Coś w umyśle Kise krzyczało, że tak nie powinno być, że powinien się odsunąć, uciec, znów wsunąć pod zimną wodę, ale jak mógł zrobić coś takiego, kiedy Aomine trzymał go w ramionach i sprawiał, że jego ciało unosiło się coraz wyżej i wyżej, aż wszystko zalała biel i czerń.

            Patrząc na blondyna, który zasnął z głową na jego piersi, Aomine uśmiechnął się lekko. Ostrożnie, by go nie zbudzić, odgarnął mu mokre kosmyki włosów z czoła i prychnął cicho, z rozbawieniem, patrząc na odrobinę śliny, która lśniła obok rozchylonych warg Kise. Omega spał głęboko i spokojnie, chociaż jego ciałem czasem wstrząsał lekki dreszcz. Wtedy Aomine mocniej otulał go kołdrą, chcąc utrzymać stałą temperaturę. Tego by jeszcze brakowało, żeby Kise się rozchorował.

            On nie doszedł ani razu i nie posiadł Kise. Jego ciało bolało, a bestia szarpała się w umyśle. Przecież nikt by go nie winił, gdyby teraz obrócił Kise na brzuch, rozchylił jego nogi i w końcu wsunął się w niego, biorąc go za swojego. Był tylko Omegą, urodził się po to, by zaspokajać potrzeby swojego pana, ale Aomine nie mógł się na to zdobyć. Nienawidził bezsensownego zadawania bólu i nie chciał stracić zaufania, którym Kise powoli go obdarzał.

Myśląc o tym, że zasługuje na medal za cierpliwość i honor, zamknął oczy i w końcu zasnął.

           

            Kise uniósł głowę i ziewnął szeroko, rozglądając się bezradnie po pokoju. Mrugał szybko, gdyż obraz był wciąż zamazany. Głowa ciążyła mu niesamowicie, a w ustach czuł suchość i szorstkość, jakby próbował zjeść popiół. Gdyby Kise znał pojęcie „kaca”, wiedziałby, że właśnie tego doświadcza. Żołądek powoli unosił mu się do gardła, ale nie miał czym wymiotować. Beknął tylko cicho i potarł oczy.

            Dopiero wtedy dostrzegł, że za poduszkę służyła mu opalona pierś, a równie opalone ramię wciąż lekko obejmuje go w pasie. Wspomnienia poprzedniej nocy, zamazane i urwane, powoli do niego wracały. To, jak ocierał się o Aomine, jak jęczał w jego ramionach, jak błagał o seks. Najchętniej zapadłby się teraz pod ziemię albo umarł ze wstydu. Co Alfa sobie o nim pomyśli? Zachował się jak zwierzę, jak żałosny, napalony szczeniak…

-W nocy się tak nie rumieniłeś – zauważył Aomine, poruszając się lekko. Nie spał już od dawna, ale nie wstał, by nie obudzić Kise.

-Aomine-sama – wydusił z siebie z trudem.

-Inaczej mnie nazywałeś. Ładniej – dodał, szczerząc zęby w zadowolonym uśmieszku. Kise miał ochotę zmazać mu go z twarzy. Dlaczego on tak mocno przeżywał Gorączkę? To niesprawiedliwe. Poniżał się w imię pierwotnego instynktu, który był silniejszy od zdrowego rozsądku.

-Przepraszam, nie powinienem był – burknął, odwracając wzrok. Chciał usiąść, ale Aomine wciąż go trzymał.

-Dlaczego? To było miłe – uznał Alfa, obserwując go uważnie. Gorączka nie minęła, ale najgorsze miał za sobą. Kise wciąż będzie napalony, ale odzyskał kontrolę nad swoim ciałem i impulsami.

-Z-zapewne nie tylko to było miłe, co? – prychnął. –N-nawet nie pamiętam jak, ale zapewne straciłem dziewictwo – fuknął.

-Nie straciłeś – Aomine spoważniał. –Nie wykorzystałem cię seksualnie. Zrobię to dopiero po ślubie.

-Po ślubie okej, może by…co? Czekaj, co? Jakim ślubie? Aomine-sama, o czym ty mówisz? Chcesz mnie wydać za kogoś? S-sprzedałeś mnie?

-Uspokój się. Nie płacz, bogowie – otarł kciukiem łzę z kącika oka Kise. –Nie sprzedałem cię. I tak, wydam cię za mąż. Za mnie.

-Czemu? – Kise poruszył nerwowo uszami i ogonem. –Znaczy się… Ty jesteś Alfą, a ja Omegą. Nie mogę zostać twoim małżonkiem. P-poza tym, z tego samego powodu, nie musisz mnie poślubić, żeby mnie przelecieć… - dodał.

-Ale ja nie chcę cię przelecieć…  - głos Aomine niebezpiecznie się obniżył. Teraz był jeszcze bardziej ochrypnięty. –Chcę się z tobą kochać tak mocno i długo, aż będziesz błagał o to, żebym skończył. Poza tym, powiedziałem o tobie mojemu ojcu.

-N-naprawdę? – Kise całkiem teraz oprzytomniał. Czyżby nie zdawał sobie sprawy z uczuć Aomine? Czy to było możliwe, że Alfa zakochał się w nim?

-Taaa… Tatuś uznał, że mam się ożenić i wyciągnął z dupy jakieś laski. Żenada, co? Więc powiedziałem mu o tobie i myślałem, że klasycznie będę mógł strzelić fochem i on odpuści temat, ale zamiast tego ucieszył się i uznał, że mogę cię poślubić. Więc czemu nie? Dla ciebie to awans społeczny, jesteś miły dla oka no i uroczy. A wolę ciebie niż jakąś rozwydrzoną pannicę. Hej, czemu znów beczysz?!

-N-nic… dobrze, wyjdę za ciebie – odwrócił wzrok, by Aomine nie widział rozczarowania w jego oczach. Przez chwilę miał nadzieję, że to coś więcej, że wreszcie ktoś go pokochał. –M-mam tylko jeden warunek.

-Warunek? – Aomine uniósł brwi. Omega stawiał mu warunki? Mimo to, westchnął lekko. –No okej. Mów.

-Odnajdziesz moją siostrę – wyszeptał, nawet na niego nie patrząc. –Chcę, żeby przy tym była. Ty ją znajdziesz, a ja zostanę twoją żoną… wszędzie. W życiu biznesowym, prywatnym, w łóżku.

            I chociaż to powinien być najszczęśliwszy dzień w jego życiu, Kise miał wrażenie, że właśnie zawarł kontrakt z diabłem i sprzedał nie tylko swoją duszę.

Feel the rain on your skin

(Poczuj deszcz na swojej skórze)
No one else can feel it for you

(Nikt inny nie może tego poczuć za Ciebie)
Only you can let it in

(Tylko Ty możesz go wpuścić do środka)
No one else, no one else
(Nikt inny, nikt inny)
Can speak the words on your lips

(Nie wypowie słów Twoimi wargami)
Drench yourself in words unspoken

(Obmyj się w niewypowiedzianych słowach)
Live your life with arms wide open

(Żyj życiem, z szeroko otwartymi ramionami)
Today is where your book begins

(Dziś zaczyna się Twoja opowieść)
The rest is still unwritten

(Reszta wciąż jest nienapisana)

W rozdziale wykorzystano piosenkę „Unwritten” (Natasha Bedingfield). Na bazie TEGO chciałabym zrobić całą serię one shotów z pijanym GOM.. Co sądzicie? :3

Wesołego dnia dziecka!